วันพุธที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2557

กระชาย

                       ชื่อสามัญ               : Boesenbregia
                       ชื่อวิทยาศาสตร์    : Boesenbergia pandurata (Linn.) Mansf.
                       วงศ์                         : Zingiberaceae
                       ลักษณะ                  : เป็นพรรณไม้ล้มลุก   ลำต้นอยู่ใต้ดิน   ลักษณะเรียวยาว   กลางเหง้าหองออก   เกาะกลุ่มกันเป็นกระจุก   ผิวเปลือกสีนำตาล   มีอยู่   3   ชนิด   คือ   กระชายเหลือง   กระชายดำ   และกระชายแดง
                       ใบ                           : สีแดง   รูปไข่   ปลายใบแหลม
                       ดอก                        : สีขาว   นิยมปลูกเป็นพืชสวนครว
                       เหง้าและราก          : มีน้ำมันหอมระเหย
                       ขยายพันธุ์              : ด้วยการแยกเหง้าหรือหัวในดิน
                       สรรพคุณ                : กระชายมีรสเผ็ดร้อน   สารในรากและเหง้ามีฤทธิ์ยับยั้งการเจริญเติมโตของเชื้อแบคทีเรียนในลำไส้   ช่วยขับลม   แก้ท้องอืด   ท้องเฟ้อ   ช่วยเจริญอาหาร
                       รากและเหง้า          : รากกระชายเป็นส่วนผสมของเครื่องแกง   เช่น   ขนมจีน   น้ำนา   เพื่อดับกลิ่นคาวเนื้อและปลา   เช่น   ผัดเผ็ดปลาดุก   แกงเผ็ด   แกงป่า   ปลาร้า   ฯลฯ   นำรากมาปิ้งให้สุก   ตำให้ละเอียดผสมน้ำปูนใส   คั้นน้ำดื่ม   กินบรรเทาอาการท้องร่วง   ท้องเสีย
                       ต้มกระชายพร้อมมะขามเปียก   เติมเกลือ   กินเป็นยารักษาโรคริดสีดวงทวาร
ตำรากกระชายให้ละเอียย   คั้นน้ำ   ผสมกับน้ำผึ้ง   กินบำรุงร่างกาย   ใช้เป็นยาอายุวัฒนะ
                       รากกระชาย   ตะไคร้   หอมแดง   ข่า   ใบสะเดาแก่   ตำผสมกัน   แช่ทิ้งน้ำไว้หนึ่งคืน   ใช้ฉีดไล่ศัตรูพืชต่างๆ ได้


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น